Τσίπουρο: Μερικές ψύχραιμες απόψεις.
Δράμα, 30.8.2017
Αγαπητοί φίλοι,
Με ιντρίγκαρε ένα άρθρο που διάβασα στο ένθετο Propaganda της εφημερίδας Παραπολιτικά, που δημοσιεύτηκε το Σάββατο 26 Αυγούστου 2017. Με ενδιαφέρον διάβασα το συγκεκριμένο άρθρο και στο μυαλό μου δημιουργήθηκε η εικόνα με τα γνωστά κινέζικα κουτάκια. Το άρθρο αυτό παρουσιάζει διάφορους προβληματισμούς και απόψεις, σχετικά με την παραγωγή, φορολόγηση και κατανάλωση τσίπουρου και μπύρας ως κοινωνικό αγαθό.
Σε ότι αφορά το κομμάτι της μπύρας, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, μιας και δεν έχω εικόνα του αντικειμένου. Όσον αφορά όμως το τσίπουρο, θα ήθελα να καταγράψω την άποψη μου, όπως έχω κάνει και κατά το παρελθόν. Η άποψη μου συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά και θέματα γύρω από το κρασί, μιας και χωρίς κρασί, δεν μπορεί να υπάρξει τσίπουρο.
Το εν λόγω άρθρο, παρουσιάζεται σε μια περίοδο, ιδιαίτερα επίκαιρη για τον αμπελοοινικό κλάδο, καθώς βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα του τρύγου του 2017 και σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να λειτουργούν τα καζάνια. Σήμερα, το πρόβλημα δεν είναι αν θα πιούμε ή δεν θα πιούμε ένα φθηνό αλκοολούχο ποτό, αλλά ένα υγιές προϊόν, το οποίο να πιστοποιείται ως προς την προέλευση του και να μπορεί να ιχνηλατηθεί. Το δικαίωμα στην απόσταξη με 48ώρη άδεια, βάσει της τροποποίησης του νόμου 2969/2001, έχουν μόνο οι παραγωγοί αμπελοκαλλιέργειας. Αυτοί, δύναται να κρατήσουν από το αμπέλι τους 1500 kgr σταφύλια για την παραγωγή κρασιού, ποσότητας περίπου 1000 λίτρων και τα στέμφυλα που προκύπτουν να αποσταχθούν με στόχο την παραγωγή άσβεστου τσίπουρου, ποσότητας 60 λίτρων, δηλαδή ποσότητα 100 – 120 λίτρων σβησμένου τσίπουρου. Οι διαδικασίες αυτές, εποπτεύονται από τις κατά τόπους διευθύνσεις αγροτικής οικονομίας.
Όλα τα παραπάνω, έχουν ως στόχο την τόνωση κυρίως του αγρότη, καθώς του παρέχουν ένα φθηνό οικιακό κρασί και τσίπουρο, για να καλύψει τις ανάγκες του, το άρθρο το περιγράφει. Σε καμία περίπτωση το “ξεχείλωμα”, όπου άνθρωποι άσχετοι, κάνοντας χρήση της ασάφειας των νόμων και των λιγοστών ελέγχων, έκαναν “πάρτι” με απίστευτα μαύρα αφορολόγητα εισοδήματα.
Σήμερα, εάν κάποιος ιδιώτης επιθυμεί, χωρίς να είναι αμπελοκαλλιεργητής, μπορεί να αποστάξει, αφού πληρώσει κατ’ αρχήν τον ειδικό φόρο του κρασιού, που αναλογεί στην ποσότητα των στέμφυλων που θα παρουσιάσει στην αίτηση του στο τελωνείο. Όλα αυτά, πρέπει να συνοδεύονται από παραστατικά αγοράς σταφυλιών, διακίνησης κλπ. Όταν αυτό αφορά ένα χόμπι και μια διαδικασία “παρεΐστική” με τον χαρακτήρα ενός παραδοσιακού προϊόντος, όλα καλά. Διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ των φορέων, όπως στην περίπτωση του υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης, που υπάγονται τα τελωνεία και του υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων που υπάγονται οι διευθύνσεις αγροτικής οικονομίας. Από την μια πλευρά, τα τελωνεία επιτρέπουν την απόσταξη εφόσον καταβληθεί ο αντίστοιχος φόρος και από την άλλη, οι διευθύνσεις αγροτικής οικονομίας περιορίζουν το δικαίωμα απόσταξης. Λάβετε υπόψη σας, ότι εδώ και ένα χρόνο αναμένουμε μια διευκρινιστική επιστολή, η οποία θα ξεκαθαρίζει τι ισχύει τελικά.
Πίσω από αυτό όμως, υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό συμφέρον, αλλά και θέματα δημόσιας υγείας. Εντούτοις, το όλο σύστημα παραπαίει, ποτέ ο νομοθέτης δεν ήθελε να αφήσει το χώρο αυτό χωρίς κανόνες, παρά άφησε μια ελαστικότητα, η επαναφορά στην τάξη ασφαλώς και μας απασχολεί. Να λάβουμε υπόψη, ότι κλέβονται σταφύλια από τα αμπέλια, για παράνομη παραγωγή κρασιού και τσίπουρου, ενώ διακινούνται τα σταφύλια, το κρασί και το τσίπουρο αδήλωτα, χωρίς παραστατικά, χωρίς υγειονομικό έλεγχο από τον πάγκο της λαϊκής, σε αυτοσχέδια καταστήματα, μέχρι την οργανωμένη εστίαση. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, το πόσο έχει διογκωθεί η παραβατικότητα στο θέμα αυτό. Υπάρχει σχετική νομοθεσία, και μάλιστα οι οργανωμένοι φορείς, γνωρίζουν ότι στα σημεία εστίασης πρέπει να υπάρχει τιμοκατάλογος οινοπνευματωδών ποτών, ο οποίος πέρα από τις τιμές, πρέπει να αναγράφει, για τα χύμα προϊόντα ή σε bag – in – box (ασκός) την ποικιλιακή σύνθεση, την προέλευση, την περιοχή ή των παραγωγό. Δυστυχώς δεν έχω δει πουθενά κάτι τέτοιο. Από φέτος μάλιστα, θα δούμε κι άλλες αλλαγές στον χώρο εστίασης, όπου το γνωστό καραφάκι με το λάδι και το ξύδι, θα αντικατασταθούν από εμφιαλωμένα προϊόντα.
Αν συγκρίνουμε τις τιμές στο χώρο της εστίασης, των προϊόντων απόσταξης, αυτών που παράγονται από οργανωμένες επιχειρήσεις που κατέβαλαν όλους τους φόρους, με τα προϊόντα του μικροπαραγωγού, θα δούμε ότι ελάχιστα απέχουν, άρα κάποιοι κερδοσκοπούν σε βάρος των καταναλωτών. Σε ότι αφορά το χύμα κρασί, αυτό πωλείται σε υψηλές τιμές συγκριτικά με την ποιότητα του, ανεβάζοντας ξανά τον πήχη για τα εμφιαλωμένα. Τα πρώτα χρόνια της κρίσης, είδαμε τις τιμές των εμφιαλωμένων κρασιών να μειώνονται στους χώρους εστίασης, σήμερα βρέθηκε το πάτημα να ξανανεβούν.
Πάντα είχα την άποψη ότι αυτά τα προϊόντα, κυρίως όμως με τον τρόπο που διακινούνται, δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό και από την στιγμή που κάποιος θέλει να τα εμπορευτεί, πρέπει να πληροί όλες τις υποχρεώσεις έναντι του καταναλωτή, του κράτους, αλλά και του ανταγωνισμού.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να αναφέρω, πως η σωστή ανάπτυξη της παραγωγής αυτών των προϊόντων, θα δώσει μια μεγάλη ώθηση στις επενδύσεις, άρα και στην τόνωση της οικονομίας. Πιστεύω πως τελικά όλοι θα κερδίσουν από την σωστή παραγωγή και διακίνηση των προϊόντων αυτών, που θα προέρχονται από διαφανείς διαδικασίες παραγωγής. Ο σωστός ανταγωνισμός, θα δημιουργήσει καλύτερα ποιοτικά προϊόντα αλλά και τιμές. Επιτέλους θα αναδυθεί ένα κομμάτι της οικονομίας που υποβάθμιζε τον ελληνικό αμπελώνα και τα προϊόντα του.
Θα συνιστούσα στο κράτος αφού θα έχει μια μεγαλύτερη φορολογητέα μάζα να μειώσει τον ειδικό φόρο, μιας και τα έσοδα του θα μεγαλώσουν και θα βασίζονται σε πραγματικά μεγέθη. Ειδικά για την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο κρασί, ήταν ο εύκολος στόχος να φορολογηθεί ο κλάδος, ωστόσο αδίκως καθώς, λειτούργησε ως εξιλαστήριο θύμα.
Σε σχέση με την μπύρα θα αναφερθώ στο παράδειγμα της Ιταλίας που επέτρεψε μέσα στον χώρο των οινοποιείων, με συγκεκριμένες προδιαγραφές να συστεγάζεται και ζυθοποιείο.
Έχουμε και πάλι μπροστά μας το φαινόμενο με τα κινέζικα κουτάκια, σηκώνεις το ένα, ανακαλύπτεις το άλλο, κρύβεις αυτό που θέλεις και μένουν εκτεθειμένα τα άλλα κ.ο.κ.
Με Εκτίμηση,
Φεδερίκος Λαζαρίδης
Πρόεδρος Δ.Σ. & Δ/νων Σύμβουλος